Yılların birikimi beni öldüren
Kendi ailemdir beni bitiren
Beni çıkmazlara götüren
Benim sonumu düşünüyorum

Düşündükce beynimi tüketiyorum
Sonum ne olacak bilemiyorum
Bunun sonu mutluluk diyemiyorum
Düşünme diyorlar düşünmeden edemiyorum

Belki sevdiklerimden ayrılacağım
Ağrılarımdan arınmış uyuyacağım
Yatağım toprak kefenim yorgan
Nihayet ağrılarımı duymayacağım

Hayatımın baharında gül gibi soldum
Hayat bana tokat vurdu virane oldum
Ailemi savundum hap siper durdum
Gerçekten değdimi düşünüyorum